Οι γονείς μου πενηντάρισαν

18 Φλεβάρη σήμερα και γιορτάζουμε. Τι γιορτάζουμε; Τα γενέθλια των γονιών μου! Γιορτάζουμε τα γενέθλια της μαμάς μου και του μπαμπά μου που έκλεισαν σήμερα μισό αιώνα. Δηλαδή εγώ γιορτάζω, εσείς κάντε ό,τι θέλετε.

Δε θα αναλωθώ στις καθιερωμένες κλισεδιές, ούτε θα είμαι πολυλογού και βαρετή. Θα ευχηθώ μόνο και μετά θα αποχωρήσω. Θα ευχηθώ στους γονείς μου χρόνια υπέροχα, χρόνια ευτυχισμένα. Χρόνια μόνο με χαμόγελα και σφιχτές αγκαλιές. Θα ευχηθώ να μη χάσουν ποτέ τη μαγεία τους, να συνεχίσουν να σκορπίζουν το φως τους στις ζωές μας. Να έχουν άλλο μισό αιώνα μπροστά τους και ακόμη περισσότερο, γιατί γονείς είναι αυτοί, ό,τι θέλουν κάνουν.

Ίσως να ευχαριστήσω και λίγο. Θα τους ευχαριστήσω λοιπόν που τόσα χρόνια με ανέχονται, που με αγαπούν απεριόριστα, που με προσέχουν και που με θεωρούν το πιο σπάνιο πλάσμα στον κόσμο, ακόμη κι όταν δεν το αξίζω. Θα τους ευχαριστήσω που μου ‘χουν αφιερώσει τη ζωή τους. Θα τους ευχαριστήσω που με πείθουν κάθε μέρα να προχωράω μπροστά.

Θα είμαι ευγνώμων γι’ αυτούς γιατί με έκαναν αυτό που είμαι. Γιατί μου έδωσαν τόση πολλή αγάπη που πλέον μπορώ να τη μοιράσω και να μείνει κάτι και για μένα. Γιατί σε κάθε επιτυχία μου ήταν εκεί και οι δύο να χαρούν μαζί μου και σε κάθε αποτυχία μου ήταν πάλι εκεί για να με εμψυχώσουν. Γιατί ποτέ δεν τα παράτησαν. Γιατί ποτέ δεν σταμάτησαν να πιστεύουν ότι αξίζω τον κόσμο ολόκληρο.

Αλλά κυρίως θα είμαι ευγνώμων γι’ αυτούς, γιατί αν κι έμαθα στην παρουσία και των δυο, έβλεπα μόνο τον ένα. Και που εκείνος ο ένας κατάφερε να αναπληρώσει ένα κενό τεράστιο. Ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα ευγνώμων που ποτέ δεν αντιλήφθηκα το «λείπω» του ενός, που η αφοσίωση ήταν τόση, ίση να καλύψει όλα τα «λείπω» του κόσμου. Που η τόση και τέτοια παρουσία μηδένιζε εντελώς την απουσία. Και που κι οι δυο γονείς μου είναι τελικά ένα πρόσωπο.

Χρόνια πολλά μαμά. Είσαι ό,τι καλύτερο, ό,τι δυνατότερο και ό,τι ομορφότερο έχω στη ζωή μου.

*Από εδώ ως το φεγγάρι και πάλι πίσω.

Κλασσικό

Σχολιάστε